Reprodukcja obrazu Chełmońskiego herbu Prawdzic, realistycznego i romantycznego pejzażysty szkoły monachijskiej. Dzieło sztuki z 1894 r. należy do Muzeum Narodowego w Warszawie.

Swego czasu satyryczne pismo „Djabeł” z Krakowa zastanawiało się nad kunsztem Chełmońskiego:
– Co to za Chełmoński, co dostał wielką nagrodę w Paryżu? Czy to jaki imiennik tego, którego obrazów w tym roku nie przyjęło Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych?
– Tak, to ten sam.
– Jak to? Więc Paryż nagradza medalami takich, których u nas nie uznają za godnych wystawienia?
– Patrz, o ile wyżej od Paryża stoimy.

Michał Krajski w tygodniku Polska Niepodległa określił prace malarza jako „swojskie sceny z codziennego życia polskiej wsi. (…) Wszystkie utrwaliły coś charakterystycznego dla naszej kultury, obyczaju czy przyrody. Dzieła te pokazują, że nawet krajobraz może być nośnikiem narodowych wartości”.