Reprodukcja poligraficzna krajobrazu Waldemara Pernacha, 2001 r.

Waldemar Pernach urodzony w 1936 roku w rodzinie od pokoleń warszawskiej. Przez piętnaście lat pracował w Hucie „Warszawa”, potem zatrudniony na stanowiskach kierownika, naczelnika, dyrektora i prezesa Polskich Sieci Elektroenergetycznych – Centrum, skąd odszedł na emeryturę. Jeden z założycieli NSZZ „Solidarność” w energetyce. Internowany przez osiem miesięcy w Białołęce. Współzałożyciel i redaktor grupy politycznej, miesięcznika i Wydawnictwa BAZA, współzałożyciel Porozumienia Centrum i Ruchu Trzeciej Rzeczypospolitej. Działający w Fundacji Walczącym o Niepodległość Wyklętych, Pokrzywdzonych, Internowanych, Więzionych. Malarz ściśle związany ze starym i nowym pejzażem stolicy, ale nie obce mu również malarstwo zachodnich twórców, co można dostrzec w jego niektórych obrazach. Sportowiec, był wyróżniającym się zawodnikiem sekcji kolarstwa szosowego w Hutniku Warszawa. Uprawiający turystykę górską i narciarstwo zjazdowe. Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W dorobku literackim posiada interesujące, wciągające powieści z przewijającymi się wątkami autobiograficznymi (od młodych czasów zaraz po II wojnie, do III RP). Wymieniając niektóre popularne tytuły: „Wzorowy pacjent: opowieści warszawskie z PRL-u” (2011), „Album rodzinny” (2014), „Przypadek Iwony z Grzmiących” (2015), „Zygfryd. Grzeszny urok życia. Dwa oblicza jednej gęby” (2018). Laureat nagrody Syreny Warszawskiej, wręczonej z okazji 80. rocznicy Powstania Warszawskiego oraz Dnia Pamięci Warszawy. Przyznawanej tym, którzy kontynuują zaangażowanie w wolność i dobro Warszawy – odznaczony za działalność opozycyjną, działalność na rzecz Energetyki jako prezes PSE, książki opisujące życie nieistniejącej już Warszawy.